رابطه ی سطح آلبومین و پروتئین سرم با انفارکتوس میوکارد

چکیده زمینه و هدف: هر ساله حدود 5/1 میلیون آمریکایی به انفارکتوس حاد میوکارد مبتلا می شوند و تقریبا تمام علت های انفارکتوس میوکارد مربوط به آترواسکلروز عروق کرونر می باشد. مطالعات قبلی نشان داده اند با افزایش غلظت آلبومین در گروه مردان و زنان، مرگ و میر ناشی از بیماری عروق کرونر کاهش می یابد. بنابراین تحقیق حاضر به منظور تعیین رابطه ی غلظت آلبومین و پروتئین سرم با انفارکتوس حاد میوکارد در بیماران بستری در بیمارستان مدرس تهران طی سال 1376 تا 1377 انجام شد. روش بررسی: مطالعه با طراحی مورد ـ شاهدی انجام گرفت. 100 بیمار در دو گروه شاهد (50 نفر) و مورد (50 نفر) مورد بررسی قرار گرفتند. افراد گروه شاهد سابقه ی سکته ی قلبی نداشته و احتمال پایینی برای درگیری عروق کرونر داشتند (تست ورزش طبیعی) و افراد گروه مورد، بیماران مبتلا به سکته قلبی (بر اساس علایم بالینی، نوار قلبی وckmb ) بودند. نمونه های پژوهش همگی بالای 40 سال بودند. اندازه گیری آلبومین به روش رنگ سنجی انجام شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون های آماری کای دو و مانتل هنسل (mantel – hansel) استفاده شد. یافته ها: یک رابطه ی واضح و معکوس بین سطح آلبومین سرم و خطر بیماری عروق کرونر وجود دارد. میزان پروتئین کمتر از 5/7 گرم در میلی لیتر در گروه مبتلایان به انفارکتوس قلبی بیش از 3/10 برابر گروه شاهد بود (0001/0 p=). نتایج نشان داد که در مبتلایان به انفارکتوس قلبی آلبومین کمتر از 9/4 گرم در دسی لیتر، بیش از 6 برابر گروه شاهد بود (0001/0 p=). این رابطه حتی با در نظر گرفتن سایر عوامل خطر نظیر سیگار نیز وجود دارد (01/0 p=). نتیجه گیری: سطوح پایین تر آلبومین می تواند نشانه ای از آسیب دائمی به عروق و پیشرفت آترواسکلروز و ترمبوز باشد . البته ارتباط بین آلبومین و بیماری عروق کرونر نیاز به بررسی بیشتری دارد.